روان‌شناسی تحلیلی چیست؟

روان شناسی تحلیلی (Analytical Psychology) یکی از کلمات کلیدی و بسیار مهم ارائه شده توسط یونگ است. این تعریف در مقابل تئوری های آدولف آدلر و روان شناسی فروید ارائه شد. روان شناسی تحلیلی یونگ در زمانی آغاز شد که جامعه ی بشری از وجود تجربه گرایی بهره می برد به این ترتیب که هر چیزی که خارج از دایره ی علم تحلیلی باشد از اعتبار ساقط است. علوم تحلیلی که در روان شناسی دخیل هستند، شامل ریاضی، فیزیک، نجوم و اختر شناسی هستند. باید دانست که یونگ معتقد بود آنیما و آنیموس گونه های از سیستم های کهن الگویی هستند که همواره در جهت ناخودآگاه جمعی کار کرده اند. با این حال بسیاری از متخصصین  روان‌شناسی بعد از یونگ بر این باورند که هر آدمی می‌تواند آنیما و آنیموس خود را داشته باشد.

یونگ در روان شناسی تحلیلی هیچ گاه رد پای روان شناسی کهن الگویی خودش را کنار نگذاشت و سعی در تحلیل جنبه های شخصیتی هر فرد با استفاده از تحلیل و کهن الگو داشت. باور بسیازی از روان شناسان و روان کاوان یونگی بر این اساس که یونگ این تعریف از روان شناسی را برای تحلیل رویا ها مختلفی از جامعه ی بشری ارائه کرده است. در حالی که نظر نگارنده بر این است که یونگ بنا به دو دلیل بسیار مهم این تعریف در روان شناسی را ابداع کرده است: 1. یونگ در جامعه ایی زندگی کرده است که اکثر اعضای جوامع بشری بدون نیاز به علوم تحلیلی حاضر به پذیرش علوم فلسفی و روانی مانند روان شناسی نیستند. 2. یونگ بر این باور بود که روان شناسان در آینده ایی نچندان دور با استفاده از تحلیل آزمون های روان شناختی به تحلیل و تفسیر جنبه های شخصیتی بیمار می پردازند. 

 تعریف و تحلیل 

از منظر بسیاری از روان شناسان مانند اندرو ساموئلز - Andrew Samuels، روان شناسی تحلیلی از فعال ترین کلمات کلیدی و تکنیک های بسیار مهم در روان شناسی به شمار می رود. دلیل این فعالیت می تواند فعالیت بسیار پیچیده ی ضمیر نا خودآگاه و ضمیر خودآگاه در کنار یکدیگر باشد. ضمیر ناخودآگاه و ضمیر خودآگاه همواره در ترازوی یکسانی قرار دارند و در روان بشری تعادل را همیشه حفظ می کنند. هرگاه نقش خودآگاه بیش از حد یک‌جانبه باشد، ضد ناخودآگاه آن به‌طور خود مختار پدیدار می‌شود تا تعادل آن را حفظ کند. تعادل بین ناخوداگاه و خوداگاه با استفاده از حیطه های کنترلی این دو جزء انجام می شود. ناخودآگاه با استفاده از رویا ها و تحلیل و تفسیر رویا ها این عمل بسیار قوی را انجام می دهد. اما خودآگاه با استفاده از اعضای بدن و به دست گرفتن کنترل فکر بشری این کار را پیش میبرد. 

به گفته جیمز بامولین، «ممکن است هرگز نتوانیم یونگ صادق را پیدا کنیم یا بر سر متون قطعی به توافق برسیم یا تفاسیر ناهمگون متون او را کاهش دهیم، اما مطمئناً می‌توانیم درباره چگونگی خواندن و نادرست خواندن یونگ و نحوه خواندن یونگ بحث کنیم». بامولین به دیدگاه تحلیلی متون یونگ توجه می کند. خوانندگان و محققین ممکن است نتوانند یونگ را به طور کامل بخوانند و متون او را درک کنند. این سوء تفاهم ناشی از دیدگاه های تحلیلی او در روانشناسی و تفاسیر ناهمگون در متون اوست. 

اصطلاحات کلیدی یونگ در روانشناسی تحلیلی یافت می شود: آنیما، آنیموس و ناخودآگاه جمعی. اصطلاحات انتقادی متعددی مانند عقده‌های روان‌شناختی، خود یونگی و سایه در ارتباط با روان‌شناسی تحلیلی وجود دارد. حضور روان شناسی به عنوان یک مفهوم همپوشانی فراتر از آگاهی برای جامعه روانشناسان منسجم بود. اکثر منتقدان معتقد بودند که مکتب فکری یونگ و مکتب روانشناسی را می توان به سه مرحله اساسی تفریق کرد به جز روانشناسی تحلیلی. این مراحل تحولات کهن الگویی، شناختی و توصیفی است. بسیاری از روان شناسان دیگر مانند مایکل دانیلز بر این باور هستند که روان شناسی تحلیلی یونگ را می توان از جمله مراحل پیشرفت روان شناسی در سایر مراحل یونگ دانست. 

گاهی اوقات تمامی عناصر ضمیرناخوداگاه به صورت ناگهانی بروز می کنند و به سرعت از خودشان واکنش نشان می دهند، این عمل در بسیاری از مواقع PTSD یا استرس پس از سانحه نامیده می شود و بسیاری از روان شناسان این عمل را فرافکنی می نامند.  معمولا این پاسخ در مقابل تمامی واکنش های عاطفی و سیالات ذهنی ممکن است رخ دهد. 

در روان شناسی تحلیلی یونگ، روان شناسی قدیمی کمی با روان شناسی حال حاضر و در عصر حاضر بسیار تفاوت دارد. بسیاری از روان شناسان پسایونگی تئوری های بسیار مختلفی را از خود بعد از یونگ ارائه کرده اند، برای مثال، دکتر اندرو ساموئلز روان شناسی یونگ را به دسته های بسیار مهم و تحلیل پذیر تقسیم کرده است:

• روان شناسی تحلیلی
• روان شناسی کهن الگویی
• روان شناسی توصیفی
• روان شناسی کلاسیک
• روان شناسی شناختی

برای مثال در روان شناسی پس از یونگ روان شناسان در تلاش هستند، تا با استفاده از آزمون های علمی و آزمون های روان شناختی ویژگی های روان شناسی و یا روان شناختی مراجعین خود را تحلیل کنند و بررسی نمایند. گاهی اوقات بسیاری از روان شناسان مجبورند که از دستگاه های الکتریکی برای بررسی ویژگی های روانشناختی مراجعین خود استفاده کنند. دستگاه هایی مانند نوروفیدبک در این مورد بسیار استفاده می شوند.